lauraazie.reismee.nl

laatste week in Borneo, Bateh Puteh

Hallo Allmaal!

Hier ben ik weer. Het is erg leuk in Nepal, waardoor het voor mij erg moeilijk is om tijd vrij te maken om te schrijven, maar het is weer gelukt :)Dus ik zal jullie nu maar eens echt iets gaan vertellen over Bateh Puteh.

Dag 1 De busreis van Tinangol naar hier was erg lang, maar wel heel erg mooi. We reden een hele tijd een soort van rondjes om de Mount Kinabalu, wat een erg mooi uitzicht was. Toen we aankwamen in Bateh Puteh was het al redelijk laat. We hebben eerst een paar hapjes op die bestonden uit gedroogde noedels, wat erg lekker was. Daarna hebbben we de huizen verdeelt. Ik heb samen met Astrid gekozen voor het huis van wie we de naam van de bewoners het meest vriendelijk vonden klinken en dit was een goede beslissing, bleek achteraf. Het huis was erg mooi. Erg groot en kleurrijk. Ook was het een erg rustig huis, want er woonden niet zoveel mensen in de tijd dat wij er waren. Het huis was namelijk eigenlijk van de schoonmoeder van de onze gastmoeder, maar die was er niet en ook bijna niemand van haar zoons of dochter was thuis. Toen wij er waren hebben we eigenlijk vooral onze gastmoeder en haar zoontje gezien. In het begin was hij een beetje verlegen, maar daar kwam heel snel verandering in toen we met hem gingen voetballen haha. Vervolgens hebben we geloof ik bijna elke avond en ochtend met hem gevoetbald of iets anders met hem gespeeld, wat erg leuk was want hij was erg enthousiast en moest echt constant lachen.

De avond dat we aankwamen bij het gastgezin hebben we eigenlijk gegeten en zjin we daarna meteen naar bed gegaan. Niet erg gezellig, maar het was al laat en we moesten er de volgende dag weer vroeg uit, omdat we een bootsafari zouden gaan maken

dag 2 Debootsafari was echt heel erg mooi. We hebben helaas niet zo heel veel apen gezien die ochtend, maar de natuur is echt zo mooi hier, dus het was erg bijzonder. Na het ontbijt zijn we opnieuw met de boot vertrokken naar de jungle. We hebben hier toen een wandeling gemaakt. Helaas waren sommige mensen in onze groep heel erg luidruchtig, omdat ze bang waren voor de bloedzuigers dus hebben we niks gezien. Erg vervelend. Vooral toen onze gids vertelde dat we waarschijnlijk de orangoetangs hadden kunnen zien. We konden namelijk hun voetstappen zien. Waarschijnlijk zijn ze gevlucht door het gepraat en gegil van de anderen. Tijdens de lunch heb ik samen met Astrid en onze gids nog wel wat kleine aapjes gezien. We hebben toen een kleine wandling gemaakt rondom de lunchplek. Het is leuk om de apen te zien wanneer je in de boot zit, maar wanneer je ze ziet wanneer je loopt is het toch net iets bijzonderder.

Na de lunch hebben we gezocht naar plantjes en zaadjes in de jungle die we de volgende dag zouden gaan planten. De man die ons uitlegde welke zaadjes we moesten hebben en hoe we de plantjes moesten plukken was doofstom. Hij kan echter echt heel goed uitleggen door middel van gebaren en lichaamstaal wat we moesten doen. Hij heeft erg veel humor dus het was erg leuk om zijn uitleg te zien.

Er waren veel takken met doorns in de buurt van waar we de zaden moesten zoeken dus we zjin ook veel bezig geweest met losmaken van elkaar. Op de terugweg bleek dat sommige mensen ook erg geliefd waren bij de bloedzuigers. Dus je hoorde dan ook regelmatig geschreeuw van iemand. We hebben veel gelachen haha. Gelukkig had ik hier geen last van. Er zat er alleen een in mijn schoen, maar die heeft zich niet vastgebeten.

Vandaag was het ook de verjaardag van een van mijn groepsgenootjes. De mensen hadden op verzoek van ons een taart gehaald voor haar. Deze was echter erg zout en niet echt lekker haha, maarja het idee was leuk.

dag 3 vanochtend hebben we de zaadjes die we gisteren hebben gevonden in plastic zakjes met zand geplant. Mijn taak was om de zakjes te vullen. Dezelfde man als gisteren heeft ons weer door middel van het uitbeelden uitgelegd hoe we dit moesten doen. Ik denk dat hij soms dingen nog beter uit kan leggen dan de mensen die wel kunnen praten, want hij is erg duidelijk.

Na het planten zijn we weer terug gegaan naar ons gastgezin voor de lunch. Nadat onze gastmoeder ons de laatste tips had gegeven voor de jungle, zijn we vertrokken. Op de weg naar het kamp toe met de boot zagen we een krokodil. We konden erg dichtbij komen met de boot. Heel mooi! Op het kamp hebben ze ons uitgelged hoe we onze hangmat op moesten hangen. Vervolgens moesten we onze eigen hangmat ophangen in tweetallen. Dit viel nog niet echt mee, aangezien er soms niet genoeg plekken waren om alles aan te bevestigen. Uiteindelijk heeft volgens mij ook niemand echt zelf zijn of haar hangmat opgehangen. Nadat iedereen die van hem of haar namelijk zo goed mogelijk had opgehangen, hebben onze begeleiders ze weer ongeveer opnieuw opgehangen, om het te verbeteren haha. In het zeil waar ik onder sliep zaten ook allemaal gaten, gelukkig had Astrid ducktape bij die ik kon lenen om de gaten te dichten. Dit heeft gelukkig goed genoeg gewerkt, want 's avonds regende het.

Toen we klaar waren met de hangmatten zijn we opnieuw vertrokken met de boot. Dit keer hebben we heel veel apen gezien en ook de zonsondergang was erg mooi! een paar apen staken ook de rivier over via een van de gespannen touwen. We zagen ze dus van erg dichtbij.

Na het avondeten hebben we een avondwandeling gemaakt. We hebben dit gelukkig in twee groepen gedaan en ik zat in de rustige groep die ook echt graag iets wilde zien. In het eerste deel van de wandeling hebben we echt niks gezien. Onze gids wilde weer teruggaan, maar wij hebben hem gevraagd om toch nog heel even verder te lopen. Gelukkig vond hij dit goed. Na een tijdje hoorden we het geroep van een orangoetang. Erg indrukwekkend, want dit geroep is echt heel erg hard. We hebben een tijdje naar hem gezocht, maar konden hem niet vinden. We besloten dus om maar weer terug te gaan. Op de terugweg zagen we een slow Lorris en een hele mooi vogel, waar ik de naam van vergeten ben. We waren blij dat we in ieder geval nog iets hadden gezien. We spraken met onze gids af dat we de volgende ochtend weer vroeg terug zouden gaan naar de plek waar we de orangoetang hoorde. Misschien dat we er dan wel een konden zien. Op het tijdstip dat we hem hoorde zaten ze waarschijnlijk al in hun nest en het was donker, dus konden we ze niet zien.

's avonds hebben we geslapen in onze hangmatten. Halverwege de nacht hoorde we ineens een gil van een van onze groepsgenoten. Haar hangmat was naar beneden gevallen haha. Gelukkig had ze niks en kon ze er zelf ook wel heer hard om lachen. Waarschijnlijk had de kant die zij zelf had geknoopt niet goed genoeg vast gezeten. Het slapen in de hangmat was erg leuk, maar ik heb niet echt geslapen.

Dag4 Vanochtend zijn we heel vroeg opgestaan. We moesten erg stil zijn, want anders maakte we de anderen ook wakker en dan zouden zij ook mee willen. Dit wilde we voorkomen want dan zouden we waarschijnlijk niks zien door het lawaai dat we dan zouden maken. Onze gids had niet echt heel veel zin om op te staan want het regende. Na een tijdje kwam hij er dan gelukkig toch maar uit en is hij met ons vertrokken. We hebben helaas niks gezien, maar het was wel een soort van spannend om ze te zoeken,omdat we echt heel erg stil moesten zijn en we ook voetsporen zagen, dus de kans was er dat ze erg dichtbij ons waren. Na iets van een uur moesten we echt weer terug voor het ontbijt. Onze strategie veranderde in heel veel lawaai maken in de hoop dat we er een zouden zien vluchten, maar helaas werkte ook dit niet.

Na het ontbij zijn we vertrokken met de boot naar een ander deel van de jungle dat ze aan het aanplanten zijn. Hier hebben we gras weggekapt met een machuette. In het begin was dit erg leuk, maar het was erg warm, dus na een tijdje werd dit wat minder. Na een tijdje begon het ook te regenen dus moesten we schuilen. Toen de regen wat minder werd hebben we de zaden in de grond geplant. Het regende toen nog steeds dus het was erg vies, maar eigenlijk ook wel heel gezellig. Een van mijn groepsgenoten was uit haar broek gescheurd. De man die doofstom was had dit gezien en moest steeds lachen naar haar en klopte op haar schouders. Ze begreep eigenlijk niet waarom hij dit deed, totdat wij ook zagen wat er aan de hand was en dit tegen haar vertelden. De doofstomme man kwam toen echt niet meer bij en zij kon er zelf gelukkig ook heel hard om lachen haha.

' s Avonds zijn we weer naar het gastgezin gegaan om hier te eten. Daarna hebben we weer even met het jongentje gespeeld en met de rest van de familie gekletst. Het was erg gezellig.

dag 5 Dit was alweer de laatste dag in Bateh Puteh. Deze dag zijn we naar Sepilok geweest. Naar het orangoetangcentrum. Het was leuk om de orangoetangs te zien, maar het voelt toch meer als een dierentuin en was voor mij dus niet echt heel bijzonder. Naast het orangoetangcentrum zit ook een opvang voor sunbears. Wat ook voor mij voelde als het zien van hen in een dierentuin, maar ze zijn erg mooi. Ze doen echter wel heel goed werk in deze centra want ze proberen om de dieren te trainen om weer in het wild te kunnen leven. Sommige mensen hielden de sunbears namelijk als huisdieren.

In de middag zijn we naar het winkntrum geweest. Hier heb ik wat dingen gekocht voor mijn gastgezin. Voor het jongentje had ik tennisrackets gekocht. ' avonds hebben we onze cadeautjes gegeven aan het gastgezin. Astrid had een speelgoedgeweer gegeven aan het jongentje dus daar hebben we de hele tijd met hem mee gespeeld. Na het eten hadden we een afscheidsfeest in traditionele kleding met traditionele dans. Van ons gastgezin kregen we sieraden die bij onze kleding paste, erg lief. Het feest was erg gezellig. Aan het einde moesten we allemaal dansen, wat erg grappig was.

Reacties

Reacties

Toon en Jo van Akkeren.

Hoi Laura fijn dat je toch weer even tijd maakt om ons te laten horen wat je allemaal mee maakt vooral in zo,n jungle.wij zijn trots op je dat je dat allemaal aan durft!!!!!!
Groetjes.

mam

Hoi Laura ik had al wel het een en ander van je gehoord maar niet zo uitgebreid als nu. Meid wat een heerlijk avontuur, als ik niet zo'n angsthaas zou zijn dan zou ik het zelf ook wel mee willen maken,Laura ik ben zo blij voor je, dat jij je dromen uit laat komen. Pas goed op jezelf ,verder wacht ik vol spanning en(on)geduld op je andere reisverhalen groetjes en vele xxxxx van mam

Tante Ineke van Akkeren

Verhalen boek van Laura gaat op reis:
Ineiding
Eerste keer met het liegtuig
Aankomst van Laura
Laura aan het werk
Laura in een gastgezin
Laura in de jungle

En nu op naar de volgende aflevering, kijk er al met spanning naar uit
groetjes van de hele bende met aanhang hier

Milou

Klinkt weer als ervaringen om jaloers van te worden!

Walter en Anita

Mooie jungle verhalen Laura, de big 5 hebben we niet ontdekt of je moet de bloedzuiger meetellen ;)
Maar geweldig allemaal. Hoeveel foto's heb je al?
We zullen het allemaal zien en horen maar dat is voor later.
We zijn weer benieuwd naar nieuwe avonturen :)
Liefs uit Roosendaal

Addie Breeveld

maandagmorgen 2 maart, zojuist bijna ademloos een spannend verhaal uit en over de jungle gelezen. Ik vind bloedzuigers in een potje al eng laat staan in je schoen! Zaterdag waren Jan en ik nog bij Erie waar we meer foto's hebben gezien en intussen ook al verhalen van jou over Nepal hebben gehoord. Uit het een en ander proef ik toch al wel heel duidelijke verschillen tussen de twee 'vakantie' landen. Ben benieuwd of je, als je weer thuis bent, over je ervaringen een boek zult gaan schrijven, want het is heel wat, wat je allemaal beleefd. Veel plezier verder, vooral ook met je mede'lot'genoten.
liefs Addie en een knuffel van Jan.

annie van overmeire

hallo laura
ik heb je verhaal gelezen en ben blij dat het goed met je gaat. mooie foto's mooie natuur daar. we wachten met spanning weer je volgende verhaal en foto's af.
veel liefs meisje van luud en mij.
groetjes

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active