eerste twee weken Borneo

Hallo Allemaal!

Nou hier is het dan eindelijk. MIjn eerste echte verhaal! De foto's volgen nog, want internet want ze laden niet goed...

Ik ben nu twee weken hier in Borneo en het is hier erg mooi en gezellig! We hebben een erg leuke groep met mensen. Ze komen eigenlijk allemaal van de UK. Alleen ik en een ander meisje komen uit Nederland en er is een jongen uit Australie. Het eerste Camp waar we verblijven is Camp Tinangol. We slapen hier in een Longhouse. Een huis op palen, gemaakt van bamboe. Ook de rest, zoals de doucheruimten en de toiletten zijn gemaakt van bamboe. Het Camp ligt tussen veel bananen bomen en we eten dan ook veel bananen.

Ik heb eigenlijk geen idee waar ik moet beginnen, want ik heb al veels te veel meegemaakt in deze twee weken om hierop te schrijven, maar ik ga mijn best doen.

Mijn reis begon niet echt heel fijn. Ik en het vliegtuig zijn geen beste vrienden, zeker niet wanneer er sprake is van heel veel turbulentie. Ik zal jullie de details besparen, maar ik kreeg aan het einde van mijn vlucht 10 extra papieren zakjes mee. De rest van de dag voede ik me ook niet echt bepaald lekker. Toen ik eenmaal in Kota Kinabalu was aangekomen was ik erg blij dat ik mijn aansluiting had gehaald, omdat het vliegveld van Kuala Lumpur erg groot is. Bij de balie van het vliegveld hier op Borneo, vertelden ze me echter dat ik vergeten was om langs de immigratiedienst te gaan op Kuala Lumpur. Gelukkig kon het na een paar stressvolle minuten, worden opgelost.

De eerste paar dagen op het camp hebben we niet echt iets gedaan. Er was veel regen gevallen en daardoor konden we niet naar het strand gaan, wat we eigenlijk zouden gaan doen. De eerste twee dagen was dit niet echt een ramp, maar naar de derde dag begon iedereen zich een beetje te vervelen, omdat je eigenlijk niks in de buurt kan doen. Het Camp lig namelijk erg afgelegen. We besloten daarom om met een groepje mensen te gaan voetballen in het dorpje waar we zouden gaan werken. We waren hier de dag daarvoor al wel eventjes geweest, maar hadden niet echt kennis gemaakt met de mensen daar. In het begin durfde niemand met ons te voetballen, maar na een kwartiertje besloten een paar mensen om mee te doen. Niemand wist wie, bij wie in het team zat, omdat niemand de mensen uit Tinangol kende en zijn ons niet, dus het was nogal een chaos, maar wel erg gezellig!

Inmiddels hebben we meer contact met de mensen uit het dorp. We zijn naar de begrafenis geweest van de oude "hoofd" van het dorp, de bruiloft van twee mensen uit het dorp en ook bij de opening van de kindergarten waaraan we mee hebben gemerkt kwamen veel mensen kijken.

Het was best wel raar om naar een begrafenis te gaan van iemand die je echt helemaal nooit gekend hebt en van wie je ook geen bekenden kent, maar de manager van het Camp had gezegd dat ze het wel zouden waarderen wanneer we zouden gaan. Ik en een paar anderen hebben daarom besloten om toch maar te gaan. Ik vond het soms moeilijk om te beslissen wat ik moest doen, omdat ik niet als een ramptourist wilde overkomen. Gelukkig ging een van de mensen van Camp Borneo met ons mee, om uit te leggen wat we het beste konden doen. Aan het einde van kerkdienst was deze man echter nergens meer te bekennen en wisten we niet of we beter wel of niet langs de kist konden lopen, omdat er ook mesnen waren uit het dorp die dit niet deden. We besloten om er toch maar langs te lopen en toen wisten we waarom sommige mesnen die niet deden, want bij het hoofd van de dode man was een glasplaat geplaatst, waardoor je hem zag liggen. Best wel apart.

een week later werden we uitgenodig voor een bruiloft in het dorp. We zijn niet bij de kerdienst geweest, alleen bij het feest daarna. Helaas konden we niet zo lang blijven, omdat we voor het donker terug moeten zijn. Wanneer het donker is lopen er namelijk meer gevaarlijke dieren/ insecten rond.We hebben hier daarom alleen iets gegeten en gedronken, maar het was wel leuk om mee te maken.

De laatste twee weken hebben we geholpen met het mooier maken en versieren van de kindergarten voor de opening. We hebben veel cement moeten mixen met de hand. Dit was erg zwaar in soms de volle zon, maar wel leuk om te doen. We hebben drie banken gemaakt van cement en een opstapje naar de kindergarten toe afgevlakt, zodat de kinderen niet vallen. Verder hebben we geholpen met het maken van een waterafvoer en veel onkruid gewied. Ook hebben we geschilderd en figuurtjes getimmerd op het gebouw en geholpen met het maken van een dak. Afgelopen vrijdag was de opening van de kindergarten. Er waren veel mensen uit het dorp bij aanwezig. Het was erg leuk om dit te zien, want het was erg traditioneel. Veel mensen kwamen in traditionele kleding kijken en ook hebben de kinderen de welkomstdans gedaan. ( een traditionele dans in het dorp) ook een paar mesnen van onze groep hebben deze dans gedaan in traditionele kleding. De mensen uit het dorp vonden dit erg interessant.

Het tweede weekend zijn we naar de tip of Borneo geweest. Dit is een heel mooi rotsstrand. Daarna gingen we naar Kudat. Ik dacht dat dit ook een heel mooi stadje was, maar dat was niet echt het geval. We gingen hier naar een internetcafe, maar helaas was het internet hier erg traag en zat het vol met jongeren die world of warcraft, of iets wat er op leek aan het spelen waren. We hadden ook niet veel tijd, dus ik kon toen helaas niks schrijven. De tweede dag zijn we naar een mooi strand geweest dat vlak bij een vissersdorpje lag. Er waren hier ook heel veel kinderen, met wie we vooral hebben gespeeld.

dit weekend zijn we weer in Kota Kinabalu. Gisterenavond zijn we uit geweest in een club met livemuziek. Het was hier erg gezellig, maar we konden niet al te lang blijven want de volgend ochtend, vandaag dus, zouden we gaan raften en moesten we om 07.00 klaar staan. Dit was ons tenminste vertelt. In de ochtend kwam een medewerker van het hostel ons wakker maken om 05.30. De man die ons op kwam halen voor het raften was er al en we moesten dus eigenlijk al om 05.30 opstaan. Sommige mensen waren gisterennacht pas om 03.00 naar bed gegaan, dus die waren hier niet zo blij mee. Ook ik had erg weinig slaap gehad. We zijn dus later vertrokken dan moest, maar we konden gelukkig nog wel raften. Het gebied waar we gingen raften was echt heel erg mooi! Het was midden in de bergen. Ik en Astrid, het andere Nederlandse meisje, zaten bij 4 mensen uit Singapore in boot. Deze mensen waren echt mega enthousiast, dus dit was erg grappig. Ze schreeuwden echt bij elke golf. We zijn ook een van de weinigen geweest bij wie de boot niet omsloeg.

Ik ga nu snel slapen, want ik heb dus maar 2 uurtjes echt geslapen vanacht. Ik laat zo snel mogelijk weer iets van me horen, maar waarschijnlijk is dit pas weer over 2 weken, want ik heb de komende weken weer geen internet

Tot snel!