Daar ben ik weer! en nu in Sri Lanka. Het land van de glimlachende mensen, drukke wegen en verbrande voeten. Dat laatste leg ik later nog wel uit ;)

vliegveld

Ik had een tussenstop van 8 uur op Mumbai, erg lang dus. Gelukkig kwam ik al bijna meteen in het begin een vrouw tegen die uit Sri Lanka afkomstig was. Ze kwam hier alleen bijna nooit meer, nadat ze haar zoon en man verloren had bij een auto ongeluk. Haar verhaal over haar familie en over hoe ze zich nu voelde was best wel heftig. We hebben bijna de hele tussenstop zitten kletsen en zijn daarna samen naar de gate gegaan. Ze heeft metveel vertelt over Sri Lanka en ook over dat mensen uit India zich altijd overal meteen thuisvvoelen haha. Er was een groep met mannen uit (dacht ze) India en zij gingen met z'n allen rondom een europese jongen zitten die en boek zat te lezen. Deze mannen trokken zich hier niets van aan en begonnen gezellig te kletsen en er kwamen er steeds meer. De jongen voelde zich zichtbaar ongemakkelijk, wat grappig was om te zien. Vooral de vrouw die ik net had leren kennen vond het erg grappig. Het vliegveld in Mumbai is trouwens erg mooi. Er was zelfs een soort van museum in de gate waar wij zaten.

vriendelijke mensen

In Sri Lanka glimlacht echt iedereen naar je. De mensen zijn hier echt heel vriendelijk. Zelfs de mensen die je iets willen verkopen op straat, maar er achter komen dat dit niet gaat lukken blijven vriendelijk. Nouja soms lijkt het alsof ze vriendelijk zijn. Zo probeerden ze op de markt onze groep uit elkaar te halen, wat ook was gelukt, om ervoor te zorgen dat we elkaar kwijt zouden raken. ZIj zouden dan natuurlijk zo vriendelijk zijn om ons te helpen en daarna geld vragen. We hadden helaas voor hen meteen door dat ze ons geld zouden vragen wanneer we hun hulp zouden accepteren en hebben dus zelf gezocht. en elkaar weer gevonden. Ondanks dat iedereen zo vriendelijk is, hebben we een zelfverdedigingstraining gehad in onze introductieweek. Een aantal jaren geleden is namelijk een vrouw verkracht door een Risjka chauffeur en ook zijn er een aantal mensen beroofd vertelden ze ons in het begin. We weten nu inmiddels erg goed hoe we ons moeten verdedigen, zelfs wanneer iemand ons met een mes aanvalt. Dus pas maar op! We moeten alleen nog wel wat oefenen geloof ik, want dat hebben we niet gedaan in de training.. Sinds deze training voel ik me echter iets minder veilig dan daarvoor. Want hoewel ik het gevoel heb veilig te zijn, weet ik dat dit misschien niet helemaal terecht is, naar aanleiding van de verhalen die ik heb gehoord. Maarja gelukkig hoef ik niet alleen te zijn hier, want ik zit in een huis met 40 andere vrijwilligers, dus er is altijd wel iemand met wie ik mee kan reizen.

Vrijwilligerswerk

Ik ben hier nu twee weken en heb net mijn eerste week vrijwilligerswerk erop zitten. Ik heb deze week gewerkt met vrouwen en kinderen met een beperking in een woonvooziening. Hier wonen ongeveer 116 mensen. Erg veel dus en ze kunnen onze hulp dus ook erg goed gebruiken. Het huis wordt gerund door nonnen. Ook komen er dagelijks veel lokale mensen werken. Elke ochtend starten we met een gebed en maken ze ons er vooral van bewust dat we mensen altijd moeten vergeven, willen we zelf een fijn leven hebben en andere mensen helpen., daarnaast luisteren we geloof ik een kwartier naar muziek en moeten we onze ogen sluiten en eigenlijk bidden, maar dat doe ik dus niet echt, omdat ik niet geloof. Toch is het wel fijn om zo de ochtend te beginnen. Ik wordt er erg ontspannen van,.Soms val ik dan ook bijna in slaap. Veel clienten zijn erg knuffelig. Ze houden het liefst de hele dag je hand vast en sleuren je overal mee naartoe. Meteen wanneer we het plein van het huis opkomen worden we een soort van aangevallen door knuffelige vrouwen. Erg lief! Wat ook leuk is om te zien is dat sommige vrouwen met een beperking ook helpen om de rolstoelers te verschonen of eten te geven. Sommige van hen hebben echt taken en werken ook een soort van in het tehuis. Omdat Ik thuis ook werk in deze sector vroegen ze aan mij of ik een van de baby's en vrouwen kon observeren en een observatieformulier kon invullen. Dit was echter nog best lastig omdat ik ze geen van beide ken, maar wel erg leuk om iets extra's te kunnen doen.

Gisterenavond gaf de coordinator van hier aan dat het goed is om ook op anderen projecten te kijken dan alleen het gehandicaptenproject, omdat ik dan een beter beeld krijg van de zorg in Sri Lanka. Hij stelde voor dat ik een lijst zou maken met projecten waar ik zou willen werken, ook projecten die niet op de lijst staan en dan zou hij proberen te regelen dat ik mee kan lopen. Volgende week ga ik dus elke dag op een ander project werken. Ik ga bijvoorbeeld op een school kijken voor mensen met een beperking en ik zou bijvoorbeeld mee kunnen lopen met een maatschappelijk werker. Ik ben erg benieuwd hoe volgende week gaat zijn. Erg interessant!

Omdat ik vandaag (donderdag) vrij ben van het project, heb ik geholpen op het baby project. Ook dit was erg leuk om te doen! Hier heb ik vooral met de baby's en peuters gespeeld en geholpen met het geven van melk.

Introductiweek

fabrieken en kruidentuin

In de introductieweek heb ik bijna alles gezien wat er in Kandy te zien valt denk ik. We zijn naar een kruidenplantage geweest. Hier hebben ze ons vertelt over de functies van sommige kruiden. Het was erg interessant en vooral ook handig om hier iets over te leren. Ik heb hier ook een korte rug en arm massage gehad. van die arm massage weet ik niet zo goed wat ik moet vinden, maar de rug massage was erg lekker. We hebben ook verschillende kruiden kunnen uitproberen. uiteindelijk was het er echter vooral op gericht dat wij de verschillende middeltjes zouden kopen, wat de meeste mensen natuurlijk niet hebben gedaan, want het was erg duur. Bij een van de jongens hadden ze trouwens de werking van de ontharingsmiddel laten zien. Hij was hier niet erg blij mee denk ik, want nu zit er een kale plek op zijn been haha. De man vertelde vervolgens dat het drie maanden duurt voordat het terug is. Dit vond hij nog iets minder leuk ;) gelukkig voor hem was het de volgende dag al aan het teruggroeien. Dat spul werkte dus niet echt. Ook zijn we in deze week naar een edelsteenmuseum/ winkel, Batik fabriek, thee fabriek en houtfabriek geweest. Over het algemeen wilde de mensen hier ons vooral iets aansmeren, maar de hout en thee fabriek waren ook wel interessant om te zien. In de houtfabriek lieten ze ons zien hoe ze van een soort houtschaafsel verschillende soorten verf maakte. Bij de thee fabriek lagen er ook een soort van snoepjes bij de thee. Ik en een ander meisje dachten echter dat het een soort suikerklontjes waren, dus wij hadden ze in de thee gegooid, niet echt de bedoeling...

Grote Boeddha, temple of thooth, Hindu temple

In het begin van de week hebben we een heel groot wit budha beeld bezocht. Wanneer je zijn arm beklimt heb je een heel mooi uitzicht over Kandy, wat we dus gedaan hebben. Ook hebben we hier een wit bandkje gekregen van touw wat ons geluk gaat brengen. Dezelfde dag zijn we ook naar een Hindu temple gegaan. Ik heb er hier al erg veel van gezien in Nepal, maar dit was denk ik toch wel de mooiste. Echt het hele gebouw was gekleurd en stond vol met beelden. Ook waren er erg veel rituele te zien. Hier zijn we ook gezegend, dus als ik nu geen geluk heb weet ik het ook niet meer ;)

Een andere dag zijn we naar de Temple of Tooth geweest. Hier hebben we bloemen geofferd samen met een hele hoop andere mensen. Helaas hebben we de gouden bol waar de tand in zou moeten zitten niet gezien, maar het was nog steeds erg mooi en interessant. Niemand weet trouwens ook of de tand hier daadwerkelijk in zit.

massage

Aan het einde van de week kregen we een massage. Je kon kiezen uit hoofd, voet en rug massage. Omdat ik na de massage nog even in Kandy wilde blijven om kleren te laten bijmaken (Ik had namelijk bijna geen kleren meer over) heb ik maar niet gekozen voor een hoofdmassage. Je hele hoofd en haar wordt dan namelijk onder de olie gesmeerd en het is erg warm hier, dus na afloop niet erg fijn... Ik heb dus maar gekozen voor een rug massage. Erg lekker :)